ΚΟΡΥΦΗ

Πληροφορίες:

Απόσταση από το Τσοτύλι: 15,4 χιλιόμετρα (19 λεπτά οδικώς).

Η Κορυφή (Τοπική Κοινότητα Κορυφής – Δημοτική Ενότητα ΤΣΟΤΥΛΙΟΥ), ανήκει στον δήμο ΒΟΪΟΥ της Περιφερειακής Ενότητας ΚΟΖΑΝΗΣ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”.

Η επίσημη ονομασία είναι “η Κορυφή”. Έδρα του δήμου είναι η Σιάτιστα και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Μακεδονίας.

Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, η Κορυφή ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Κορυφής, του πρώην Δήμου ΤΣΟΤΥΛΙΟΥ του Νομού ΚΟΖΑΝΗΣ.

Η Κορυφή έχει υψόμετρο 941 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 40,1908910142 και γεωγραφικό μήκος 21,2303194044.

Καμιά γραπτή ή άλλη μνημειακή μαρτυρία δεν υπάρχει για την ίδρυση του χωριού εκτός από το παλιό νεκροταφείο στη θέση Πεθαμένος. Οι τάφοι του νεκροταφείου είναι σαφώς βυζαντινής εποχής, γεγονός που μας οδηγεί στη διαπίστωση ότι στη θέση του σημερινού χωριού υπήρχε οικισμός από τα χρόνια εκείνα. Στη θέση του από τις αρχές του 18ου αιώνα εμφανίζεται νέο χωριό με το ίδιο όνομα Μπόρσια. Το νέο χωριό αναγράφεται στον κ΄δικα της Μονής Ζάβορδας με τη σημείωση ότι μετά το 1692 είχε δύο οικογένειες. Συνεπώς, η ίδρυσή του τοποθετείται στο τέλος του 17ου και στις αρχές του 18ου αιώνα. Μετά τον θάνατο του Αλή Πασά, οι κάτοικοι φρόντισαν να εξαγοράσουν το χωριό τους από τον τσιφλικούχο μπέη Ιμπραήμ Τσάτσου, ο οποίος ζήτησε αποζημίωση 40.000 γρόσια.

Μετά την εξαγορά του χωριού, οι κάτοικοι πέτυχαν, με ανθρώπους – κυρίως καλφάδες (πρωτομάστορες) – που είχαν στην Κωνσταντινούπολη, να απαλλαγούν από κάθε είδος φορολογίας και άλλης τουρκικής εκμετάλλευσης. Μετά τον ξεσηκωμό του 182ι και την απελευθέρωση της νότιας Ελλάδας, στην περιοχή έδρασε ο οπλαρχηγός καπετάν-Γεωργάκης Σαλταπίτας. Με λημέρι και ορμητήριο την Κορυφή είχε γίνει ο φόβος και ο τρόμος των Τούρκων και των Αρβανιτών. Από το 1878 και μετά έδρασε ο οπλαρχηγός Λεωνίδας Χατζημπύρος από τη Σαμαρίνα, ο αετός της Πίνδου, όπως τον αποκαλούσαν. Το 1940, στον αγώνα ενάντια στον ιταλικό φασισμό, η Κορυφή αντιπροσωπεύθηκε με καθολική συμμετοχή των κατολικων του χωριού. Από την Κορυφή πέρασαν τον Νοέμβριο του 1940 τα ελληνικά Συντάγματα για την περιοχή του Επταχωρίου, όπου ο Δαβάκης πολεμούσε τους επιδρομείς.

Τον πρώτο ναό, τον παλιό Άγιο Δημήτριο, τον θεμελίωσε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, όταν πέρασε από το χωριό το 1777. Μέχρι τότε δεν υπήρχε ναός στο χωριό. Στη θέση του υπήρχε μια μεγάλη γέρικη βελανιδιά και στην κουφάλα της οι κάτοικοι είχαν βάλει την εικόνα του Αγίου Δημητρίου. Εκεί τελούσαν τις λειτουργίες με ιερέα που καλούσαν από τα γύρω χωριά.

Το 1790 χτίστηκε ο δεύτερος ναός, του Αγίου Γεωργίου, και το νεκροταφείο μεταφέρθηκε εκεί, όπου και υπάρχει μέχρι σήμερα. Υλοτομήθηκε το 1913 για να ανεγερθεί ο νέος ναός. Στον νάρθηκα λειτουργούσε το σχολείο. Ο ναός αυτός διατηρήθηκε μέχρι το 1912, οπότε κατεδαφίστηκε, για να ανεγερθεί στη θέση του ο νέος. Ο σημερινός ναός χτίστηκε με την άδεια ειδικού σουλτανικού φιρμανιού, που κατόρθωσαν να αποσπάσουν οι εργαζόμενοι στην Κωνσταντινούπολη Κορυφιώτες. Το φιρμάνι αυτό σώζεται μέχρι σήμερα.

Εξωκλήσι Αγίου Αθανασίου Κορυφής Βοΐου. Το εξωκλήσι του Αγίου Αθανασίου είναι παλιός ναός στο «Παλιοχώρι», από την εποχή ακόμη πού το «Παλιοχώρι» κατοικούνταν. Εδώ τελούνταν τακτική λειτουργία στις 2 Μαΐου, την ημέρα της Ανακομιδής των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Αθανασίου του Μεγάλου. Από την στιγμή όμως που την Κορυφή εξυπηρετεί Ιερέας που εφημερεύει σε δύο ενορίες εναλλάξ,αποφασίστηκε από την Εκκλησιαστική επιτροπή να γίνετε η Θεία Λειτουργία στις πέντε Ιουλίου,ημέρα της εορτής του Αγίου Αθανασίου του Αθωνίτη ιδρυτού του Αγίου Όρους.

7,400 total views, 1 views today