Σαπφώ, η δεκάτη Μούσα
Ο αρχικός πετρόχτιστος φάρος, που είχε αρχίσει να λειτουργεί το 1890, υπέστη σοβαρές ζημιές από τους καταστρεπτικούς σεισμούς του 1953 στα Επτάνησα. Ο φάρος ανοικοδομήθηκε περί τα μέσα της δεκαετίας του 1950 και ηλεκτροδοτήθηκε το 1982.
Στη θέση όπου είναι χτισμένος ο φάρος Δουκάτο βρισκόταν το ιερό του Λευκάτα Απόλλωνα, το σημαντικότερο της Λευκάδας. Σύμφωνα με αρχαίους συγγραφείς, προς τιμήν του θεού τελούνταν καθαρτήριες τελετές και εξιλαστήριες θυσίες, καθώς και εορτές με αγώνες.
Σε παλαιούς χάρτες η ίδια θέση σημειώνεται ως «Πήδημα της Σαπφούς», καθώς, σύμφωνα με τη μυθολογική παράδοση, εδώ αυτοκτόνησε η Σαπφώ.
Η φημισμένη λυρική ποιήτρια από την Ερεσό της Λέσβου πήδηξε από τα λευκά βράχια του Λευκάτα (σύμφωνα με μια εκδοχή, η «Λευκάς Πέτρη» του Ομήρου), όταν ο ωραιότατος νέος Φάων, ακόλουθος της Αφροδίτης, αποποιήθηκε τον έρωτά της.
Η Σαφπώ, που έζησε στο β’ μισό του 7ου και το α’ μισό του 6ου αιώνα π.Χ. (ήταν σύγχρονη του λυρικού ποιητή Αλκαίου και του πολιτικού – νομοθέτη Πιττακού, που κατάγονταν από τη Μυτιλήνη), συνέθεσε, σε αιολική διάλεκτο, ωδές, ερωτικά ποιήματα, επιθαλάμια (τραγούδια του γάμου), ελεγείες και επιγράμματα.
Οι αρχαίοι θεωρούσαν τη Σαπφώ ως την κατεξοχήν «ποιήτρια» και την αποκαλούσαν «δεκάτη Μούσα».
Η σημαντικότερη λυρική ποιήτρια της αρχαιότητας, αφού αναγκάστηκε πρώτα να καταφύγει στη Σικελία (τέλη 7ου αιώνα π.Χ.) λόγω πολιτικών και κοινωνικών ταραχών, ίδρυσε στη Λέσβο μουσική και ποιητική σχολή.
Η δασκάλα και οι μαθήτριές της συνδέθηκαν με θερμότατη φιλία, δεσμούς αφοσίωσης και αγάπης, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να προσαφθούν αργότερα κατηγορίες στη Σαπφώ για εταιρισμό, ανηθικότητα και ομοφυλοφιλία (πάντως, η έρευνα σχετικά με το εάν η Σαπφώ είχε όντως ομοφυλοφιλικές τάσεις δεν έχει καταλήξει σε οριστικά συμπεράσματα).
Η εκπληκτική θέα από το φάρο, η ανεπανάληπτη εμπειρία την ώρα του δειλινού, οι μαγευτικές παραλίες Πόρτο Κατσίκι και Εγκρεμνοί, λίγο μακρύτερα, συνθέτουν ένα συναρπαστικό σκηνικό.
Βαγγέλης Στεργιόπουλος
2,141 total views, 2 views today